انعطاف پذیری ( تعریف و انواع آن )

انعطاف پذیری ( تعریف و انواع آن )

انعطاف پذیری ( تعریف و انواع آن )تعريف-انعطاف پذیری را می توان تحت عنوان دامنه حرکتی مفصل یا گروهی از مفاصل تعریف کرد-دامنه حركتي طبيعي مفصل و بافت نرم در پاسخ به فعاليت يا كشش پسيو یا غیر فعال ( HALVORSON 1989)-توانايي حركت مفصل به نرمي در سراسر دامنه حركتي ( KENT 1998 )-توانايي حركت يك يا گروهي از مفاصل به...ادامه در ادامه مطلب...

انعطاف پذیری,نرمشهایی برای افزایش انعطاف,انعطاف پذیری دینامیک

انعطاف پذیری ( تعریف و انواع آن )
تعريف
-انعطاف پذیری را می توان تحت عنوان دامنه حرکتی مفصل یا گروهی از مفاصل تعریف کرد
-دامنه حركتي طبيعي مفصل و بافت نرم در پاسخ به فعاليت يا كشش پسيو یا غیر فعال ( HALVORSON 1989)
-توانايي حركت مفصل به نرمي در سراسر دامنه حركتي ( KENT 1998 )
-توانايي حركت يك يا گروهي از مفاصل به نرمي و سادگي در سراسر دامنه حركتي بدون محدوديت (KISNER & COLBY 2002 )

عوامل محدود کننده انعطاف پذیری
٭ استخوان سازی
٭ توده چربی
٭ پوست
٭ عضلات و تاندونها
٭ اتصال و پیوند بافتها در اطراف مفصل
٭ سن
٭ جنسیت
٭ نوع فعالیت

دامنه حرکتی
دامنه حرکتی فعال: انعطاف پذیری ” دینامیک“ یا ” پویا “
دامنه حرکتی غیر فعال: انعطاف پذیری ” استاتیک “ یا ” ایستا “

انواع شیوه های کشش عضلات
-کشش بالستیک یا تابی و لنگری BALLISTIC TECHNIC
-کشش استاتیک یا ایستا STATIC STRETCHING
-کشش PROPRIOCEPTIVE NEUROMUSCULAR FACILITATION

کشش بالستیک
در این روش، از انقباضات متوالی عضلات آگونیست جهت ایجاد کشش های سریع عضله آنتاگونیست استفاده می شود. انقباض فعال و کشش عضله با استفاده از جاذبه صورت می گیرد. اگر نیروی تولیدی بوسیله حرکات تند و ناگهانی، بیشتر از کشش عضله باشد ممکن است باعث آسیب دیدگی عضله گردد. انقباضهای متوالی و شدید عضله آگونیست که منجر به کشش عضله آنتاگونیست می شود، می تواند باعث درد عضلانی شود.

- در اين تكنيك ، انقباظات مكرر عضلات آگونيست براي كشش سريع عضلات آنتاگونيست به كار مي روند.
- ايمني بودن اين نوع كشش مخصوصاً براي افراد ساكن و ورزشكاران متحمل صدمات عضلاني زير سوال است.
- واقعيت آن است كه در بسياري از مهارت هاي روزانه و ورزشي ، كشش بالستيك وجود دارد مثل شوت زدن.
- با توجه به كاربرد كشش بالستيك در اعمال روزانه و خطرات ناشي از اين حركت ، در مراحل آخر التيام در برنامه توانبخشي باید باشد.

کشش استاتیک
کشش غیر فعال عضله آنتاگونیست، توسط ایجاد کشش بیشینه در یک دوره زمانی صورت می گیرد. این کشش به دلیل کشش کنترل شده، خطر کمتری دارد.

- كشش پاسيو يك عضله خاص آنتاگونيست از طريق قرار دادن آن در يك وضعيت حداكثر كشش و نگهداشتن آن براي مدتي مي باشد.
- مدت كشش بايد بين 15 تا 30 ثانيه باشد و براي هر عضله 3 تا 4 بار بايد تكرار شود.
- تحقيقات نشان می دهد که هر دو كشش بالستيك و استاتيك به يك اندازه موثر مي باشند ( در بهبود دامنه حركتي ) ، ولي كشش استاتيك خطر كمتر دارد چرا كه ميزان در اين روش تحت كنترل است و در افراد مسن و تمرين نكرده بسيار كاربرد دارد.

- بعد از گرم كردن با كشش استاتيك ،‌در زمان مناسب مي توان كشش بالستيك را اجراء كرد و سرعت و شدت را به طور پيشرونده افزاييش داد.

کشش PNF
ترکیبی از انقباض یا کشش و ریلاکس کردن عضلات آگونیست و آنتاگونیست می باشد. روشهای مختلف این کشش: SH, CR, HR, CRAC

انعطاف پذیری,نرمشهایی برای افزایش انعطاف,انعطاف پذیری دینامیک

ساير فوائد PNF
٭ افزايش تعادل، قدرت، توسعه ثبات در مفصل
٭ افزايش استقامت و بالا بردن جريان خون
٭ بالا رفتن هماهنگي
٭ آرامش و ريلكس شدن عضله

توصیه هایی برای انجام کشش PNF
با به حرکت در آوردن مفصل تا انتهای دامنه حرکتی، در گروه عضلات بزرگ کشش ایجاد کنید.
پیش از کشیدن گروه عضلانی بزرگ ،انقباض ایزومتریکی به مدت 5 الی 6 ثانیه انجام دهید.
همزمان با اینکه عضله در نقطه جدید وادار به کشش استاتیک می شود، گروه عضلانی منقبض شده را ریلاکس کنید.

منبع:sportmedicine.ir

جهت اطلاع از آخرین تغییرات وب سایت نازترین در خبرنامه وبلاگ ثبت نام کنید:

نظرات شما عزیزان: